زالو درمانی برای چه کسانی خوب است و چه خواصی دارد؟

یکی از روش‌های محبوب که امروزه در کنار علم پزشکی به درمان بیماری‌ها کمک می‌کند زالودرمانی است. زالودرمانی در طب سنتی ایرانی سابقه‌ای دیرین دارد و امروزه حتی در کشورهای اروپایی نیز مورداستفاده قرار می‌گیرد. حال شاید این سؤال برایتان به وجود بیاید که زالو درمانی برای چه کسانی خوب است و آیا همه می‌توانند از این روش درمانی بهره ببرند؟ زالودرمانی برای درمان مشکلاتی نظیر سردرد، پادرد، جوش، لک، کک‌ومک، مشکلات قلبی و ضعیفی چشم به شما پیشنهاد می‌شود.

بخش عمده خواص این حیوان به آنزیم‌های مفید در بزاق آن باز می‌گردد. بیش از ۱۰۰ نوع آنزیم با خواص شگفت‌انگیز در بزاق زالو وجود دارد که از جهات مختلف به درمان بیماری‌ها کمک می‌کنند. یکی از معروف‌ترین آنزیم‌های موجود در زالو هیرودین است که حتی از هپارین بهتر عمل می‌کند و می‌تواند لخته‌های خونی را از بین برده و میزان انعقاد خون را کاهش دهد.

زالو درمانی چگونه انجام می‌شود؟

پیش از پرداختن به پاسخ سؤال زالو درمانی برای چه کسانی خوب است باید با روش انداختن زالو آشنا شوید. زالو یک حیوان دوجنسه است که خون مصرف می‌کند و نوع پزشکی آن برای درمان بیماری‌های مختلف کاربرد دارد. زالوهایی که برای درمان استفاده می‌شوند، سه فک با ردیف‌های کوچک دارند. آن‌ها با دندان خود پوست انسان را سوراخ کرده و از طریق بزاق، آنزیم ضدانعقاد ترشح می‌کنند. پس از ترشح آنزیم، به زالو اجازه می‌دهند تا به مدت بیست تا چهل و پنج دقیقه از فرد در حال درمان خون بگیرد؛ این مقدار تقریباً با پانزده میلی‌لیتر خون مساوی است.

زالوی زنده در طول یک جلسه خود را به موضع هدف خود وصل می‌کند و خون را می‌مکد. این زالوها پپتیدها و پروتئین‌ها را آزاد کرده و خون را رقیق و از لخته شدن آن جلوگیری می‌کنند. به همین ترتیب باعث جلوگیری مرگ بافت شده و گردش خون را بهبود می‌بخشند. این موجودات زخم‌های کوچک به شکل Y  ایجاد کرده که اغلب بدون جای زخم درمان خواهند شد.

زالو انداختن برای چه افرادی مفید است؟

با توجه به خواص زالودرمانی مهم‌ترین سؤال این است که زالو درمانی برای چه کسانی خوب است. در موقعیت‌های زیادی می‌توان از زالودرمانی استفاده کرد. افرادی که به دلیل عوارض جانبی دیابت، جراحی زیبایی یا بیماری قلبی در موقعیت خطر از دست دادن بخشی از بافت نرم هستند می‌توانند از این روش سود ببرند. لازم به ذکر است زالودرمانی برای درمان واریس و لخته‌های خون توصیه شده است. به‌علاوه برای بیماری‌هایی مثل سردردهای ناشی از مشکلات گردنی، دیسک، خار پاشنه، وزوز گوش، کیست مویی، اختلال جریان خون چشم، بیماری‌های وریدی مثل التهاب اعضای درونی تأثیر برجسته‌ای دارد.

زالو در درمان مواردی مثل جراحی‌های پیوند و خون‌مردگی مورداستفاده قرار می‌گیرد. حتی در گرفتگی‌های عروق قلبی که نیاز به عمل جراحی باز است، بسیار موفق عمل می‌کند. طبق ادعای متخصصان طب سنتی، این موجودات در بیشترشدن گردش خون و بازشدن لخته‌های خون مؤثر هستند، به همین دلیل از آن‌ها جهت درمان اختلالات گردش خون و بیماری‌های قلبی و عروقی استفاده می‎شود. بزاق زالو به مواد شیمیایی مشتق‌شده تبدیل می‌شود و بدین ترتیب می‌تواند باعث جلوگیری از بیماری‌ها و مشکلاتی همچون فشارخون، رگ‌های واریسی، هموروئید، مشکلات پوستی و آرتروز شود؛ بنابراین با دانستن آنکه زالو درمانی برای چه کسانی خوب است می‌توانید در زمان مناسب از این روش برای درمان استفاده کنید.

آزمایشات بالینی نشان داد که خواص بیهوشی و ضدالتهابی در بزاق زالو سبب کمتر شدن درد و حساسیت در محل مفصل آسیب‌دیده می‌شود. اشخاصی که به بیماری‌های قلبی دچار هستند برای بهتر شدن جریان خون و التهاب از این نوع درمان استفاده می‌کنند. نشان داده شده است که تزریق مستقیم بزاق زالو به موش سبب پیشگیری از شیوع سلول‌های سرطانی می‌شود. این روش حتی می‌تواند اثرات سرطان ریه را کمتر کند. البته به اشخاص مبتلا به سرطان‌های خون توصیه نمی‌شود که از این روش استفاده کنند.

آیا زالو درمانی می‌تواند به دیابت کمک کند؟

در پاسخ سؤال زالو درمانی برای چه کسانی خوب است نباید از افراد مبتلا به دیابت غافل شد. پیشروی دیابت می‌تواند سبب مشکلات زیادی شود. این مشکلات منتهی به بیماری‌های عروقی شده که سبب محدود شدن یا جلوگیری از رسیدن خون به انگشتان پا و دست می‌شود. زمانی که جریان خون به‌شدت محدود می‌شود، ممکن است بافت آسیب‌دیده بمیرد. همین موضوع علت اصلی قطع عضو در افراد مبتلا به بیماری دیابت است. بهترین راه برای رفع این روند افزایش گردش خون به بافت‌های آسیب‌دیده بدون به وجود آمدن لخته خون می‌باشد. طبق تحقیقات زالو درمانی می‌تواند نقش مهمی را  در این فرایند ایفا کند.در بزاق زالو آنزیم هیرودین خون را رقیق کرده و از لخته شدن آن جلوگیری می‌کند. عمدتاً افرادی که مبتلا به بیماری دیابت هستند خون غلیظ دارند. هیرودین می‌تواند به کمتر شدن فشارخون قلب و سیستم قلب و عروق کمک بسیار زیادی کند.

طبق آمار و مطالعه اخیر در طب سنتی که شامل زالو درمانی است نشان می‌دهد این کار توانست پای یک زن ۶۰ساله مبتلا به دیابت را حفظ کند. محققان کشف کرده‌اند که در یک جلسه و با استفاده از چهار زالو می‌توان به کاهش خطر قطع عضو کمک کرد.

فواید زالو درمانی در مصارف زیبایی و آرایشی

زالو درمانی در بهبود حتی جای عمل جراحی و حفاظت بافت نرم مشهور است. مطالعات نشان داده‌اند که این نوع درمان شانس را در بازسازی‌ها بسیار بالا می‌برد. از جمله در اعضای زیر:

• بینی
• پیشانی
• پستان
• گونه
• ارقام (انگشتان و انگشتان پا)

این نوع درمان بدن کمک می‌کند که لخته شدن خون طی مدت عمل جراحی و بعد از آن در عضو موردنظر به صورت طبیعی و کامل التیام یابد. فواید این نوع درمان برای گردش خون سبب شده است بعضی از اشخاص برای درمان طاسی و ریزش مو روی پوست سر از آن‌ها استفاده کنند. مزایای زالو درمانی برای گردش خون موجب شده است برخی از افراد برای درمان طاسی و ریزش مو روی پوست سر از آن استفاده کنند.

آیا زالو درمانی ضرر هم دارد؟

دانستن آنکه زالو درمانی برای چه کسانی خوب است و چه خواص شگفت‌انگیزی دارد نباید باعث شود تا افراد بدون در نظر گرفتن نکات احتیاطی این روش درمانی را انجام دهند. به همین دلیل بهتر است که افراد در کنار فواید بسیار زالودرمانی با خطرات این روش نیز آشنا شوند. این نوع درمان آسان است و عوارض جانبی یا خطر کمتری نسبت به بقیه درمان‌ها دارد. با این اوصاف، بعضی از خطرات، مثل خطر ابتلا به عفونت باکتریایی وجود دارد. پس باید از این موضوع اطمینان حاصل کنید که از زالو در خارج از محیط تنظیم شده استفاده نکنید. به همین دلیل، اشخاصی که به بیماری خودایمنی مبتلا هستند، کاندید خوبی برای این نوع درمان نخواهند بود. گاهی اوقات خون از قسمتی که مورد درمان قرار گرفته است، از محل نیش بیرون می‌زند و بسته نمی‌شود.

بعضی وقت‌ها هم دندان‌ها سعی می‌کنند به سمت دیگری از بدن حرکت کنند که در آن بیمار نیازی به درمان ندارد، و باعث خون‌ریزی غیرضروری می‌شود. در موارد خاص شخص بعد از درمان یا در طول درمان متوجه حساسیت خود به بزاق زالو می‌شود. اگر عوارضی مثل این اتفاق رخ دهد، بلافاصله متوجه می‌شوید. بعد از زالو درمانی احتمال بروز عوارضی در بیمار وجود دارد که خطرناک نیستند، اما عده‌ای از بیماران به دلیل بروز نگرانی و ترس به پزشکان بدون تخصص طب سنتی مراجعه کرده و آن‌ها هم به دلیل نداشتن تجربه، دست به اقدامات درمانی غیرضروری برای بیمار و دردسر مراکز درمانی می‌شوند.